Złoto ma mnóstwo zastosowań, a najpopularniejszym jest oczywiście biżuteria. Nie ulega ono korozji, zatem jest właściwie nie do zniszczenia. Jednak postać złota, w jakiej ono występuje może ulec zmianie. Dziś co nieco o recyklingu i odzyskiwaniu tego wartościowego kruszcu.
Budowa i pochodzenie złota
Złoto w naturalnej, najczystszej postaci to metal, który wyróżnia:
- czerwonawo-żółta barwa,
- plastyczność,
- ciągliwość,
- miękkość.
Bardzo często złoto występuje w postaci ziaren lub niewielkich brył w skałach i aluwialnych osadach.
Właściwości złota
Złoto jest odporne na większość kwasów. Jednak ulega rozpuszczeniu w mieszaninie kwasu solnego i kwasu azotowego. Sam kwas azotowy nie jest w stanie złota rozpuścić, pomimo że świetnie poradzi sobie ze srebrem i metalami nieszlachetnymi.
Złoto rozpuszcza się także w rtęci, jednak nie jest to reakcja chemiczna.
Obróbka złota
Do początkowej obróbki złota stosowany jest Proces Millera. Jest to przemysłowa procedura chemiczna, stosowana właśnie do rafinacji złota. Proces ten opatentował Francis Bowyer Miller – angielski wynalazca. Polega on na topieniu materiałów wsadowych w elektrycznym piecu indukcyjnym, bądź tyglu, czyli specjalistycznym sprzęcie laboratoryjnym, przy jednoczesnym przedmuchiwaniu strumienia czystego gazowego chloru.
Chlorek srebra w ciekłym stanie skupienia, pojawia się na powierzchni kąpieli, z kolei lotny chlorek cynku przedostaje się do płuczki gazu. Proces Millera oczyszcza złoto, dając kruszec o czystości 98% w przypadku odlania do elektrorafinacji lub 99,5% w momencie odlewu na sztaby złota.
Po usunięciu zanieczyszczeń ze złota, kruszec ten jest w odpowiedni sposób przetwarzany, nadając się do dalszej sprzedaży bądź użytkowania.
Jest jeszcze jeden proces, dość powszechnie stosowany do produkcji złota o prawie 100% czystości. Mowa o Procesie Wohlwolla. Jednak korzysta się z niego w momencie, gdy złoto o najwyższej czystości jest naprawdę wymagane. Proces ten jest zacznie bardziej skomplikowany i czasochłonny .
Inwestycja na przyszłość?
Od dawna złoto traktowane jest jako opłacalna inwestycja na przyszłość. Możliwości inwestowania, jest naprawdę wiele. Można zdecydować się na kupno złotej biżuterii, sztabek złota, albo monet.
Recykling złota, czyli ponowne odzyskiwanie tego wartościowego kruszcu, stał się bardzo popularny. Złoto w różnej formie, czy to biżuterii, monet, czy innych przedmiotów użytkowych, przetapiamy, a następnie rafinujemy doprowadzając do najwyższej próby.
Złoto w urządzeniach elektrycznych
Bardzo duża ilość złota, znajduje się nie tylko w monetach i biżuterii. Jak się okazuje, spore jego pokłady wydobyć można z urządzeń elektronicznych. Ze złota wytwarzane są na przykład połączenia pomiędzy telefonem komórkowym, a akumulatorem. W starszych urządzeniach, niejednokrotnie zamiast złota na stykach, wykorzystywane było srebro. Zatem jeśli mamy bezużyteczny sprzęt może warto oddać go do skupu? Zawsze istnieje szansa, że pozyskamy z niego metal nadający się do recyklingu.
Jak skutecznie przykuć wzrok?
Złoto od lat nie traci na wartości. Jednak jest to dość droga przyjemność, na którą wiele osób zwyczajnie nie może sobie pozwolić. Jednak nie ma się co martwić. Jeśli nie możemy zainwestować w złoto, ani kupić oryginalnej złotej biżuterii w najczystszej postaci, nie przejmujmy się. Jest teraz tyle alternatyw, że bez wątpienia każdy znajdzie coś dla siebie.
Bardzo często osoby zajmujące się ręcznym wyrobem biżuterii, stawiają na złote komponenty. Odpowiednio dobrane koraliki, kamienie i złote półfabrykaty pozwolą stworzyć biżuterię marzeń. Owszem, poddanie jej pod późniejszy recykling może okazać się problematyczne, jednak noszona jako dodatek codziennych kreacji, na pierwszy rzut oka w niczym nie będzie różnić się od tej z najczystszego złota. Największy wybór komponentów ze złota znaleźć można na https://www.dekorynka.pl/zestawy.html.
Doceniamy złoto, ponieważ jest ono:
- błyszczące,
- łatwe do stopienia,
- plastyczne,
- piękne.
Wyobraźmy sobie, że złoto z recyklingu w latach 2005 – 2010 stanowiło 35%t dostępnego na rynku złota.
Źródło:
- R.Noyes, Pollution Prevention Technology Handbook, 1993.
